วัดกลางนางรอง

วัดกลาง ถือกำเนิดขึ้นในปีพุทธศักราช 2136 ในรัชสมัยสมเด็จพระนเรศวรมหาราช และสมเด็จพระเอกาทศรถ ทั้งสองจอมกษัตริย์ได้ยาตราทัพออกจากกรุงศรีอยุธยาเพื่อไปปราบพระยาละแวก โดยเดินทัพผ่านทางเมืองโคราชเข้าสู่เมืองนางรอง ก่อนที่จะเข้าไปยังกำพูชาประเทศ ทั้งสองพระองค์ได้ทรงปลูกต้นโพธิ์ไว้เป็นอนุสรณ์ข้างพลับพลาที่ประทับองค์ละ 1 ต้น เมื่อบ้านเมืองวางเว้นต่อการศึก บรรดาขุนทหารที่เคยมาพักไพร่พลที่เมืองนางรอง ได้รับพระบรมราชนุญาต ให้พาไพร่พลเดินทางกลับมาเยี่ยมเมืองนางรองเพื่อตอบแทนคุณงามความดีของชาวเมือง โดยการสร้างวัดให้ ณ ที่ตั้งพลับพลาที่ประทับของ 2 กษัตริย์ ชื่อว่าวัดกลาง เพื่อเป็นอนุสรณ์สถานของพระองค์ท่าน ต้นโพธิ์ขณะนี้ยังเหลืออยู่ 2 ต้น อยู่ทางทิศเหนือใกล้กับอุโบสถหลังใหม่   ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ 9 สิงหาคม พ.ศ.2542